عینی شدن و عینی کردن افکار خیلی مهمه. وقتی یه فکر میاد توی ذهنم و همون جا میمونه و همونجا درموردش فقط فکر میکنم تنها نتیجه ش شدت گرفتن اون در همون فازیه که هست. یعنی اگه یه فکر مثبت باشه فقط مثبت تر میشه و اگه منفی باشه منفی تر و عملا هیچوقت جنبه های واقعی و معقول اون موضوع خودش رو بهم نشون نمیده. با وجود این چقدر کم پیش میاد که افکارم رو روی کاغذ بنویسم. بازم از موقعی که تصمیم به راه اندازی این وبلاک گرفتم خیلی بهتر شده. تقریبا برای بیشتر روزهام حداقل یه کم نوشته توی نت گوشیم دارم. البته این نوشتن هم مثل خیلی کارهای دیگه م هنوز روتین و بانظم نشده ولی خب کم کم درست میشه. امروز داشتم فکر میکردم که چقدر حال من متغیره و گاهی چقدر خسته میشم از این همه متغیر بودن. دلم میخواد کنترل حالم خیلی بیشتر دست خودم باشه. میدونم که با نوشتن این کار شدنیه. الانم خیلی چیزا میخام بنویسم که به بالانس برسم و حالم نرمال بشه. خب پس این نوشته اینجا تموم میشه تا به دفتر روزانه م برگردم و سرریز کنم تا نرمال بشم
درباره این سایت